بازیگر نقش ابرا در سریال یاغی + بیوگرافی، سن و عکس الیکا ناصری
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۲۸۹۹۱
الیکا ناصری بازیگر نوظهور سینما و تئاتر است که در سریال یاغی به کارگردانی محمد کارت در نقش ابرا یاغی بازی کرده است.
به گزارش ایمنا، الیکا ناصری بازیگر نقش ابرا در سریال پرطرفدار یاغی و متولد دهه هشتاد است. این بازیگر جوان و با استعداد سابقه بازی در تئاتر را دارد و سریال یاغی اولین نقش مهم و جدی او به شمار میآید که با بازی در این فیلم توجه بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
الیکا ناصری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، در سال ۱۳۸۱ در شهر تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۸۸ وقتی که فقط هفت سال داشت اولین فعالیت جدی بازیگری خود را در فیلم میان ماندن و رفتن به کارگردانی بهروز شعیبی تجربه کرد. این بازیگر جوان به تازگی پا به عرصه سینمای کشور گذاشته است و از چهرههای تازه کار اما با استعداد در زمینه هنر پیشگی به شمار میآید. او سابقه بازی در تئاتر را نیز داشته و به گفته خودش علاقه زیادی به خواندن کتاب و مطالعه دارد.
سن الیکا ناصریالیکا ناصری هنر پیشه نقش ابرا در سریال پر مخاطب یاغی، متولد سال ۱۳۸۱ است و ۲۰ سال سن دارد.
ازدواج و همسر الیکا ناصریاز وضعیت ازدواج و همسر الیکا ناصری بازیگر نقش ابرا در فیلم یاغی، اطلاعات دقیقی در دسترس نیست ولی در بیشتر منابع گفته شده که او مجرد است.
تحصیلات و خانواده الیکا ناصریاطلاعات دقیقی در مورد رشته تحصیلی، میزان تحصیلات و خانواده الیکا ناصری منتشر نشده است.
فعالیت هنری الیکا ناصریبا توجه به اینکه الیکا ناصری از کودکی فعالیت هنری خود را با بازی در فیلم میان ماندن و رفتن آغاز کرده است، نشان دهنده علاقه او به بازیگری است. این هنر پیشه نو ظهور هنگامی که در تئاتر مشغول فعالیت بود، توانست نظر محمد کارت را به خود جلب کند. آقای کارت که کارگردان سریال یاغی است، نقش ابرا را برای الیکا ناصری در نظر گرفت و به این ترتیب او به جمع بازیگران اصلی این سریال جذاب و تماشایی پیوست.
الیکا ناصری در سریال یاغیسریال یاغی در ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ در شبکه نمایش خانگی به نمایش درآمد. این سریال اولین نقش مهم و جدی الیکا ناصری به شمار میآید که باعث شناخته شدن وی نیز شد. سریال یاغی اثری در ژانر درام اجتماعی و به کارگردانی محمد کارت است که فیلم نامه آن را پدرام پورامیری، حسین دوماری و محمد کارت بر اساس رمان «سالتو» نوشته مهدی افروزمنش به نگارش درآوردهاند. در این فیلم الیکا ناصری در نقش ابرا بازی میکند. خانواده ابرا قصد دارند به آلمان مهاجرت کنند اما ابرا عاشق پسری به نام جاوید با بازی علی شادمان میشود.
خلاصه داستان سریال یاغیسریال یاغی روایتگر زندگی کشتی گیر جوان و نابغهای به نام جاوید است که با قبول پیشنهاد حمایت مالی از سوی یک مرد ثروتمند، به راه خلاف کشیده میشود. جاوید نوجوانی از محلههای پایین شهر تهران است که به دلیل اتفاقاتی که در زندگیاش افتاده است، هنوز نتوانسته برای خود شناسنامه و هویتی داشته باشد. جاوید به دنبال پیدا کردن راهی است که ثابت کند مرحوم محمود گنجی پدر اوست، در این میان اصرار مادر ابرا برای بردن او به آلمان باعث خودکشی ابرا میشود.
بازیگران سریال یاغی علی شادمان در نقش جاوید الیکا ناصری در نقش ابرا پارسا پیروزفر در نقش بهمن طناز طباطبایی در نقش طلا همسر بهمن امیر جعفری در نقش اسماعیل معروف به اسی قلک نیکی کریمی فرهاد اصلانی مهلقا باقری در نقش مادر ابرا مهدی حسینی نیا در نقش رحمان بردار بهمن آبان عسکری در نقش عاطفه خواهر جاوید عباس جمشیدیفر در نقش علی آقا گرگین جواد خواجوی در نقش خواننده گروه موسیقی الیکا ناصری در فیلم میان ماندن و رفتنالیکا ناصری اولین فعالیت بازیگری خود را در فیلم میان ماندن و رفتن تجربه کرد. این فیلم سینمایی در سال ۱۳۸۸ به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه کنندگی حمید مولوی ساخته شد. داستان این فیلم درباره نان آور یک خانواده پنچ نفره است که مجید نام دارد. پدر او که بر اثر یک حادثه زمین گیر شده است تلاش میکند تا با پارچه نویسی بتواند باری از روی دوش مجید بردارد اما برادر بزرگ مجید که منصور نام دارد او را ترغیب میکند تا به صورت غیر قانونی از کشور خارج شده و با کار در کشورهای شیخ نشین پول بیشتری را روانه خانه کند. بازیگران مشهوری چون جواد عزتی، گلاره عباسی، ساعد سهیلی، رضا رادمنش، محمود جعفری، فریبا جدیکار، مصطفی ساسانی و … نیز در فیلم میان ماندن و رفتن ایفای نقش کردهاند.
فیلم شناسی الیکا ناصرینام فیلم | سال تولید |
میان ماندن و رفتن، به کارگردانی بهروز شعیبی | ۱۳۸۸ |
سریال نمایش خانگی یاغی، به کارگردانی محمد کارت | ۱۴۰۱ |
منبع: ایمنا
کلیدواژه: بازیگران سریال یاغی سریال یاغی داستان سریال یاغی بازيگر سينما و تلويزيون یاغی بازیگران یاغی بازیگران یاغی فیلم یاغی علی شادمان چه کسی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سریال یاغی محمد کارت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۲۸۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.