بازیگر نقش عاطی در سریال یاغی کیست؟ + بیوگرافی، سن و همسر آبان عسکری
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۵۲۵۲۲
آبان عسکری بازیگر، نویسنده و تهیه کننده سینما، تلویزیون و تئاتر است که در سریال یاغی در نقش عاطفه خواهر جاوید حضور دارد و در این فیلم با نام عاطی شناخته می شود.
به گزارش ایمنا، آبان عسکری بازیگر فیلمهایی چون یاغی، شنای پروانه، حوالی پاییز، پرستاران، هشت و نیم دقیقه و… متولد سال ۱۳۶۰ و دارای مدرک کارشناسی ارشد تئاتر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آبان عسکری بازیگر تئاتر، تلویزیون، سینما و فارغ التحصیل رشته تئاتر در مقطع کارشناسی ارشد است. وی علاوه بر بازیگری در بسیاری از فیلمها به عنوان نویسنده یا تهیه کننده حضور داشته است و سابقه کارگردانی را نیز در رزومه خود دارد. او نویسندگی فیلم کوتاه بچه خور به کارگردانی محمد کارت را برعهده داشت که این فیلم جوایز متعددی کسب کرد.
سن آبان عسکریآبان عسکری در پنجم اردیبهشت سال ۱۳۶۰ در شهر تهران به دنیا آمد و اکنون ۴۱ سال دارد.
ازدواج و همسر آبان عسکریمحمد کارت همسر آبان عسکری، بازیگر نقش عاطی در سریال یاغی است. محمد کارت متولد ۱۵ فروردین ۱۳۶۵ در شیراز است که بازیگر، کارگردان و تهیه کننده توانای سینما و تئاتر بوده و کارگردانی سریال یاغی، شنای پروانه و مستندهای ذره بین، سمفونی مرگ، خون مردگی، بختک و… را به عهده داشته است. وی جوایز بسیاری در زمینه بازیگری و کارگردانی کسب کرده و در بسیاری از جشنوارهها به عنوان داور حضور داشته است. آبان عسکری و همسرش محمد کارت هنوز فرزندی ندارند.
فعالیت بازیگری آبان عسکریآبان عسکری فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۸ با بازی در نمایشهای تئاتر آغاز و در نمایشهایی چون خاطرهای نداشتم حتی اگر هزار سالم بود به کارگردانی قطب الدین صادقی، مترسک به کارگردانی مهرداد خامنه و فیروزه به کارگردانی بهزاد فراهانی نقش آفرینی کرد. وی در سال ۱۳۹۴ با حضور در فیلم هشت و نیم دقیقه به کارگردانی شهرام شاه حسینی اولین فعالیت خود در تلویزیون را تجربه و پس از آن در سریالهایی مانند روزگار، پرستاران و حوالی پاییز ایفای نقش کرد. آبان عسکری در سال ۱۳۹۸ با بازی در فیلم سینمایی شنای پروانه پا به عرصه سینما گذاشت. از جمله کارهای سینمایی آبان عسکری میتوان به فیلمهای سینمایی سوفی و دیوانه، مات و فیلم تجربی لاوراتوار اشاره کرد. میتوان گفت که حضور در فیلم شنای پروانه باعث شناخته شدن این بازیگر با استعداد شد و به دنبال آن حضور در سریال یاغی به محبوبیت بیشتر وی کمک کرد.
آبان عسکری در یاغیآبان عسکری در فیلم یاغی که از کارهای جدید همسرش است در نقش عاطفه قنبرزاده خواهر جاوید (با بازی علی شادمان) نقش آفرینی میکند. او در این فیلم با نام عاطی شناخته میشود و نقش خواهری که همواره پشت و پناه برادرش است را بازی کرده است. داستان فیلم یاغی از رمانی به نام سالتو الهام گرفته شده و بازیگران توانای زیادی همچون پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، امیر جعفری، علی شادمان، نیکی کریمی، مهلقا باقری، عباس جمشیدیفر، جواد خواجوی و … در آن حضور دارند.
آبان عسکری در شنای پروانهفیلم شنای پروانه در ژانر اجتماعی در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت که کارگردان آن محمد کارت و تهیهکننده رسول صدرعاملی است. آبان عسکری در این فیلم نقش شبنم، همسر حجت با بازی جواد عزتی را ایفا کرده است.
اسم ساز عاطی در فیلم یاغیآبان عسکری بازیگر نقش عاطی در سریال یاغی ساز هنگ درام مینوازد که نوعی ساز کوبه ای با نام اصلی آن هنگ است و در زبان انگلیسی به آن هنگ درام گفته میشود. ساز هنگ درام در سال ۲۰۰۰ توسط یک خانم و آقای آلمانی در کشور سوئیس ساخته شد.
آبان عسگری در هشت و نیم دقیقهسریال هشت و نیم دقیقه در سال ۱۳۹۴ به کارگردانی شهرام شاه حسینی ساخته شد. آبان عسکری در این سریال در کنار بازیگرانی چون شبنم قلی خانی و سام درخشانی، بهرنگ علوی، آشا محرابی، مزدک رستمی، الهه حصاری و … ایفای نقش کرده است.
فیلمهای سینمایی آبان عسکرینام فیلم | کارگردان | سال تولید |
شنای پروانه | محمدکارت | ۱۳۹۸ |
مات | صبا کاظمی | ۱۳۹۴ |
سوفی و دیوانه | مهدی کرم پور | ۱۳۹۴ |
نام فیلم | کارگردان | سال تولید |
حوالی پاییز | حسین نمازی | ۱۳۹۷ |
روزگار | سیامک صرافت و سهیل سلیمی | ۱۳۹۷ |
سریال هشت و نیم دقیقه | شهرام شاه حسینی | ۱۳۹۵ |
سریال پرستاران | علیرضا افخمی، محمودرضا تخشید، شهرام شاهحسینی | ۱۳۹۵ |
منبع: ایمنا
کلیدواژه: فیلم یاغی بازیگران سریال یاغی سریال یاغی سریال یاغی ایرانی آبان عسکری علی شادمان در یاغی بازیگران یاغی کارگردان یاغی ابرا در یاغی کارگردان سریال یاغی عاطی یاغی چه کسی یاغی بازیگران داستان سریال یاغی علی شادمان در فیلم یاغی علی شادمان سریال علی شادمان علی شادمان و خواهرش علی شادمان در سریال یاغی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق کارگردانی محمد شهرام شاه حسینی هشت و نیم دقیقه سریال یاغی آبان عسکری تهیه کننده شنای پروانه محمد کارت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۵۲۵۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.